korona drzewa

См. также в других словарях:

• korona — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. koronanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oznaka, symbol władzy królewskiej, przybranie głowy mające postać bogato ozdobionej, złotej obręczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złota… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… …   Słownik języka polskiego

• pień — m I, D. pnia; lm M. pnie, D. pni 1. «wieloletnia zdrewniała łodyga drzewa osiągająca zwykle znaczną wysokość i grubość; stanowi kolumnę, na której wspiera się korona drzewa oraz łączy koronę z korzeniami» Cienki, potężny, smukły, strzelisty,… …   Słownik języka polskiego

• miotlasty — «podobny do miotły, przypominający miotłę» Miotlasta korona drzewa …   Słownik języka polskiego

• rozgałęziony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozgałęzić (p.) rozgałęziony w użyciu przym. «rozchodzący się, rozwidlający się w kilku kierunkach; tworzący odgałęzienia, odnogi, rozwidlony» Rozgałęziona sieć dróg. Rozgałęziona korona drzewa …   Słownik języka polskiego

• stożkowaty — «mający kształt stożka, podobny do stożka» Stożkowaty kapelusz. Stożkowata korona drzewa. Stożkowata góra, skała …   Słownik języka polskiego

• rozłożysty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} rozciągający się szeroko; szeroki, zajmujący dużą przestrzeń : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozłożysty dąb. Rozłożysta korona drzewa. Rozłożyste biodra. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cis — I m IV, Ms. cisie; lm M. y 1. D. a a. u «Taxus baccata, długowieczny krzew lub niskie drzewo z rodziny cisowatych, o zimotrwałych igłach, bardzo rzadkie, chronione; występuje w Europie, północnej Afryce i Azji, często sadzone w parkach» Prastare …   Słownik języka polskiego